روشی نوین برای حفاظت از استخوان ها در طول پرتودرمانی
اسمارت کاور: پژوهشگران دانشگاه فلوریدا مرکزی آمریکا در مطالعه اخیرشان از طراحی نانوذره جدیدی که می تواند از استخوان ها در طول پرتودرمانی یا رادیوتراپی محافظت کند، آگاهی داده اند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، درمان های سنتی سرطان با خطر صدمه رساندن به بافت های سالم همراه هستند چونکه همانطور که برای از بین بردن سلول های سرطانی کار می کنند، می توانند به بافت های سالم هم صدمه برسانند. دانشمندان هم اکنون روی روش های درمانی برپایه فناوری نانو کار می کنند تا بر این محدودیت غلبه کنند و احتمال بقا را در چندین نوع سرطان بالا برند.
درمان های سرطان هم اکنون به جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی محدود می شوند. هر سه روش، خطر صدمه به بافت های طبیعی یا ریشه کنی ناقص سرطان را به همراه دارند. نانوفناوری، روشی برای هدف قرار دادن مستقیم و گزینشی سلول های سرطانی با روش های شیمی درمانی، بهبود جراحی تومورها، افزایش اثربخشی روش های درمانی مبتنی بر پرتو و سایر روش های درمانی کنونی به حساب می آید.
به تازگی "ملانی کواتاپ"(Melanie Coathup) و "سودیپتا سیل"(Sudipta Seal) مهندسان علوم مواد دانشگاه فلوریدا مرکزی، یک نانوذره "اکسید سریم"(cerium oxide) که یک آنزیم مصنوعی است را طراحی نموده اند که از استخوان ها در مقابل صدمه ناشی از تشعشعات پرتودرمانی محافظت می کند.
این نانوذره همینطور توانایی هایی در بهبود بازسازی استخوان، کاهش از دست دادن سلول های خونی و کمک به از بین بردن سلول های سرطانی نشان داده است.
حدودا ۵۰ درصد از بیماران سرطانی پرتودرمانی می شوند و پرتودرمانی هم یک روش درمانی است که در آن از ذرات آبستن الکتریکی برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود. حدود ۴۰ درصد از بیماران با این روش درمانی بهبود می یابند. با این وجود، صدمه به استخوان یک عارضه جانبی است که بر روی ۷۵ درصد از بیمارانی که پرتودرمانی دریافت می کنند، تأثیر می گذارد.
کواتاپ اظهار داشت: استخوان به علت محتوای کلسیم بالای آن، ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از سایر بافت ها تشعشعات را جذب می کند و ازاین رو یک محل صدمه پذیر است. پرتوهای حاصل از پرتودرمانی، استخوان را شکننده می کند و بعد از آن استخوان به سادگی می شکند و به علت صدمه ناشی از تشعشع، خیلی از افراد قادر به ترمیم شکستگی استخوان خود نیستند. در بعضی افراد، این امر به قطع عضو برای رفع عارضه منجر می شود.
در حالیکه پرتوهای حاصل از پرتودرمانی مستقیما به سمت تومور قرار می گیرند، بافت سالم اطراف آن هم صدمه می بیند و می تواند خیلی از مشکلات سلامتی را برای بیماران ایجاد نماید.
کواتاپ اظهار نمود: هم اکنون، هیچ دارو یا درمانی قطعی برای حفاظت از بافت سالم در مقابل صدمه ناشی از تشعشع وجود ندارد. این نه تنها برای بیماران سرطانی که تحت رادیوتراپی قرار می گیرند یک مشکل است، بلکه برای فضانوردان و اکتشافات اعماق فضا در آینده هم مشکل بوجود می آورد.
گروهی از آنزیم ها به نام آنتی اکسیدان ها کار دفاع طبیعی بدن در مقابل تشعشعات را برعهده دارند اما این سیستم دفاعی به سادگی تحت تأثیر تشعشعات قرار می گیرد و به تنهایی نمی تواند از بدن در مقابل صدمه محافظت کند.
در این مطالعه محققان، نانوذره اکسید سریم یا نانوسریا(nanoceria) را طراحی کردند که فعالیت این آنتی اکسیدان ها را تقلید می کند و مکانیسم دفاعی قوی تری در حفاظت از سلول ها در مقابل صدمه دی. ان. ای بوجود می آورد.
سیل اظهار داشت: نانوسریا با ساختار شبکه ای احیاکننده ای که به صورت خاص طراحی شده است، کار می کند و مسئول از بین بردن گونه های مضر اکسیژن فعال(که محصول جانبی پرتو درمانی است) می باشد.
کواتاپ این ماده را در موش های زنده دریافت کننده پرتودرمانی آزمایش کرد.
کواتاپ اظهار داشت: مطالعه ما نشان داد که قرار گرفتن موش ها در معرض تشعشعات در سطوح مشابهی که به بیماران سرطانی فرستاده می شود، به استخوان های ضعیف و صدمه دیده منجر می شود. با این وجود، زمانی که حیوانات را با این ماده درمان کردیم، قبل و طی سه دوز ارسال پرتو در طول سه روز، متوجه شدیم که استخوان صدمه ای ندیده است و قدرتی مشابه استخوان سالم دارد.
این مطالعه همینطور نشان داد که درمان با کمک این نانوذره به کشتن سلول های سرطانی کمک کرده و در مقابل از بین رفتن گلبول های سفید و قرمز خون که معمولاً در بیماران سرطانی رخ می دهد، محافظت می کند. تعداد کم گلبول های سفید و قرمز به این مفهوم است که بیمار بیشتر مستعد مبتلا شدن به عفونت است و کمتر قادر به مبارزه با سرطان است و بیشتر خسته می شود. یافته جالب دیگر اینست که این نانوذره همینطور توانایی سلول های سالم را برای تولید آنتی اکسیدان های بیشتر، کاهش التهاب(که منجر به از دست دادن استخوان می شود) و تشکیل استخوان را تقویت می کند.
تحقیقات آینده به دنبال تعیین دوز و تجویز مناسب این نانوذره و بررسی بیشتر چگونگی کمک نانوذره به کشتن سلول های سرطانی خواهد بود. محققان همینطور مطالعات خویش را در زمینه سرطان پستان متمرکز خواهند کرد، چونکه زنان بیشتر از مردان در معرض صدمه استخوان هستند.
کواتاپ در آخر اظهار داشت: بیماران سرطانی هم اکنون با یک بیماری مبارزه می کنند. آنها نباید نگران شکستگی استخوان و صدمه بافت هم داشته باشند. ازاین رو امیدواریم این پیشرفت به بیماران کمک نماید تا به زندگی عادی و سالم برگردند.
یافته های این مطالعه در مجله "Bioactive Materials" انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب