كشف راهی برای بازسازی پوست بزرگسالان درست مثل نوزادان
دانشمندان موفق به كشف راهی برای بازسازی پوست بزرگسالان درست مثل نوزادان تازه متولد شده شده اند كه آثار زخم ها را به حداقل می رساند و مو به تن سیخ شدن را باردیگر ممكن می كند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، بازسازی و احیای پوست در یک پستاندار بالغ مانند ما بعنوان یک انسان، امری نیست که همیشه ممکن باشد و به همین دلیل، دانشمندان به دنبال ساخت و توسعه پوشیدنی ها و سایر ابتکارات و اختراعات بوده اند تا این کار را برای ما انجام دهند.
بعنوان مثال، یک زیست چاپگر که برای کمک به بهبود زخم ها، در محل زخم، پوست چاپ می کند یا یک مکعب چاپ سه بعدی شده که به ترمیم استخوان ها و بافت های نرم کمک می نماید.
اما دانشمندان همین طور تلاش نموده اند تا به درون بدن نگاه کنند و آنچه را که بدن ما به صورت طبیعی به این منظور می تواند عرضه نماید، کشف کنند. حالا تیمی از دانشمندان دانشگاه ایالتی واشنگتن(WSU) موفق به بازسازی پوست بزرگسالان شده است که دقیقاً مانند یک نوزاد تازه متولد شده عمل می کند.
این کشف ممکنست نتایج مثبتی برای درمان بهتر و سریع تر زخم های پوستی و همین طور به حداقل رساندن روند پیری داشته باشد.
پژوهشگران در این مطالعه، نوعی کلید مولکولی را در پوست موش های نوزاد کشف کردند که وظیفه ایجاد فولیکول های مو را در هفته اول تولد موش ها بر عهده دارد. بطور معمول، هنگامی که پوست کاملاً شکل می گیرد، یعنی وقتی موش ها به بزرگسالی می رسند، این کلید مولکولی خاموش می شود و در مورد انسان هم همین اتفاق می افتد.
پژوهشگران این مولکول را در موش های بزرگسال روشن کرده و دریافتند که این کار موجب می شود زخم های پوستی آنها بدون بر جای ماندن اثری از زخم، بهبود یابد و منجر به رشد مجدد مو در آن ناحیه می شود و حتی امکان "مو شقی" یا مو به تن سیخ شدن را باردیگر فراهم می آورد. گفتنی است که مورد آخر تا حالا در پوست زخم شده در بزرگسالان امکان پذیر نبوده است.
مو به تن سیخ شدن به برجسته شدن محل رویش مو در سطح پوست فرد اشاره دارد و معمولاً هنگامی که یک فرد تجارب قوی و احساسات شدید مانند ترس و شادی و سرخوشی یا انگیختگی جنسی را تجربه می کند، رخ می دهد. ایجاد این نوع برجستگی بر روی پوست در انسان تحت استرس است که بعنوان یک پاسخ تحریکی در نظر گرفته می شود و احتمالاً ریشه در خاصیت های تکاملی نوع بشر دارد. یک امکان محتمل برای آن این است که با افزایش مقدار هوای به دام افتاده در سطح بیرونی پوست مملو از موی نیاکان بشر عاملی برای بزرگتر و تهاجمی تر به نظر رسیدن آنها برای ترساندن شکارچیان بوده است.
"رایان دریسکل" استادیار دانشکده علوم زیستی مولکولی WSU و عضوی از تیم تحقیق، این ایده را با بررسی پوست نوزادان تازه متولد شده و ظرفیت ترمیم پوست آنها گرفت.
وی اظهار داشت: ما هنوز هم می توانیم برای الهام گرفتن به موجودات و ارگانیسم های دیگر نگاه نماییم، اما همین طور می توانیم با بازنگری خودمان، در مورد بازسازی چیزهای جدیدی یاد بگیریم.
این تیم از روش توالی RNA برای مقایسه ژن ها و سلول ها در پوست نوزادان و بزرگسالان استفاده نمود. با انجام این کار، تیم تحقیقاتی یک فاکتور رونویسی پروتئین را کشف کرد که DNA را به هم پیوند می دهد و تعیین می کند ژن ها روشن یا خاموش شوند. این عامل "Lef1" نامیده می شود و به فیبروبلاست های پاپیلاری مرتبط می باشد که سلول هایی هستند که هنوز در مراحل رشد خود قرار دارند و در لایه ای از پوست درست در زیر سطح پوست قرار دارند. این لایه پایینی همان چیزی است که پوست را فعال و شاداب و با ظاهر جوان به نظر می رساند.
پژوهشگران با فعال سازی "Lef1" در موش های بالغ دریافتند که جای زخم کاهش یافته و امکان بازسازی پوست وجود دارد و همین طور رشد مجدد فولیکول های مو امکانپذیر می شود.
این تیم تاکید می کند که پیش از اینکه این کار روی پوست انسان صورت گیرد، باید کارهای بیشتری روی این مساله صورت گیرد. اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این روش می تواند یک کشف فوق العاده مفید برای انسان های بالغ باشد.
این مطالعه در مجله eLife انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب