بررسی راهبردهای جدیدی برای درمان آب سیاه
به گزارش اسمارت کاور پژوهشگران ˮموسسه کارولینسکاˮ در بررسی های خود تلاش دارند تا راهبردهای جدید و کارآمدتری برای درمان آب سیاه عرضه کنند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران "موسسه کارولینسکا" (Karolinska Institutet) سوئد در بررسی به منظور یافتن راه های جدیدی برای درمان آب سیاه، سرنخ های بیشتری در مورد بیماری زایی آن کشف کردند. بررسی آنها نشان داده است که چگونه اختلال متابولیکی سلول های عصبی، با افزایش فشار چشم همزمان می شود. درمان با "راپامایسین" (Rapamycin) و "پیروویت" (Pyruvate) در مدلهای حیوانی و سلولی، یک اثر محافظتی را نشان داده است.
آب سیاه، یک بیماری بدون درمان است که به از بین رفتن بخشی از بینایی و یا همه آن در منجر می شود. سه عامل خطر در بروز آب سیاه، سن، فشار بالای چشم و استعداد ژنتیکی هستند. تنها راهبردهای درمانی که حالا در دسترس قرار دارند، هدف قرار دادن فشار چشم با استفاده از قطره های چشمی و یا جراحی هستند. علیرغم این درمان ها، نابینایی یکی از چشم ها هنوز زیاد است.
حالا یک پژوهش جدید، ارتباط میان اختلال متابولیک در سلول های گانگلیون شبکیه و فشار بالای چشم را نشان داده است. "پیت ویلیامز" (Pete Williams)، سرپرست این گروه پژوهشی اظهار داشت: ما در این پژوهش، ارتباط آب سیاه را با اختلال متابولیکی در این سلول ها نشان داده ایم. ما به صورت ویژه نشان داده ایم که میان فشار بالای درون چشم و سطح پایین پیروویت، ارتباط وجود دارد. هنگامی که به مدلهای حیوانی و سلولی، مکمل پیروویت دادیم، اثر محافظتی را در هر دو نمونه مشاهده کردیم.
وی ادامه داد: ما باید این ارتباط را با دقت بیشتری بررسی نماییم تا ببینیم که آیا در مورد انسان هم صدق می کند یا خیر. ما می خواهیم بر مواد ارزانقیمت و در دسترس تمرکز نماییم که می توانند روش های درمانی کنونی آب سیاه را تکمیل کنند.
پژوهشگران در این پروژه، رابطه میان تنظیم یک پروتئین مهم معروف به "mTOR" که در متابولیسم سلولی نقش دارد را با آب سیاه مورد بررسی قرار دادند. نتایج این پژوهش نشان داده است چگونه راپامایسین که مهارکننده mTOR است، می تواند به محافظت از سلول های گانگلیون شبکیه بپردازد.
این بررسی، روی جوندگان مبتلا به آب سیاه و مدلهای بافت و سلول صورت گرفت و برای شناسایی تغییرات سلول های گانگلیون شبکیه، در کنار روش های دیگری مانند توالی یابی آران ای و "متابونومیکس" (Metabolomics) به کار گرفته شد.
پژوهشگران موسسه کارولینسکا و "بیمارستان چشم سنت اریک" (St. Erik Eye Hospital) مدت هاست که به بررسی در مورد آب سیاه مشغول هستند و پیش تر ارتباط میان مولکول معروف به "NAD"، کهولت سن و افزایش فشار درون چشم را یافتند. یک بررسی بالینی که نتایج آن در تابستان سالجاری انتشار یافت، نشان داد که تجویز "نیکوتینامید" (Nicotinamide)، به بهبودی بینایی در یک چهارم شرکت کنندگان منجر گردیده است.
یک آزمایش بالینی دیگر هم هم اکنون در مرکز پزشکی "دانشگاه کلمبیا" (Columbia University) در حال انجام شدن است که ترکیب پیروویت و نیکوتینامید را مورد بررسی قرار می دهد.
ویلیامز اظهار داشت: ما بررسی های خویش را در مورد متابولیسم سلول های شبکیه ادامه می دهیم و تلاش داریم نشانگرهای زیستی این بیماری را پیدا نماییم. این کار می تواند امکان درمان افراد مبتلا به این بیماری را در آینده فراهم آورد.
این پژوهش در مجله "PNAS" به چاپ رسید.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب