ضربه خورشید به عطارد با یک موج پلاسما
به گزارش اسمارت کاور فعالیت خورشید بسیار سریع تر از آنچه دانشمندان پیشبینی می کردند، در حال افزایش می باشد.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، یک موج پلاسمایی غول پیکر که از خورشید پرتاب شد، روز سه شنبه ۱۲ آوریل به عطارد برخورد کرده است و احتمالاً باعث ایجاد یک طوفان ژئومغناطیسی و پاک کردن مواد از سطح این سیاره شده است.
این فوران قدرتمند که بعنوان "خروج جرم از تاج خورشیدی"(CME) شناخته می شود، در غروب ۱۱ آوریل از سمت دور خورشید ساطع شده و کمتر از یک روز طول کشیده تا به نزدیک ترین سیاره به ستاره ما برخورد کند، جایی که امکان دارد یک اتمسفر موقت بوجود آورده باشد و حتی موادی به دُم دنباله مانند عطارد اضافه کرده باشد.
"خروج جرم از تاج خورشیدی" فورانِ پر جرم از باد خورشیدی و افزایش میدان های مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون می آید و در فضا منتشر می شود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولا با دیگر پدیده های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه می باشد. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکه های گروهی خورشید برمی خیزد. در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در چارچوب باد خورشیدی در فضا منتشر می شود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز می رسد.
پژوهش های جدید می گویند، پدیده بازاتصال مغناطیسی مسئول به وجود آمدن CME و شراره خورشیدی است. هنگامی که این پدیده رخ می دهد اجرام به سمت زمین حرکت می کنند و امواج شوک به وجود می آورند که توان این امواج در مقیاس تراوات برابر با یک تریلیون وات است که سبب طوفان ژئومغناطیسی می شود و مغناطیس کره را تحت تاثیر قرار می دهد.
موج پلاسما از یک لکه خورشیدی می آید که مناطقی در خارج از خورشید هستند که در آن میدان های مغناطیسی قدرتمند توسط جریان بارهای الکتریکی ایجاد می شوند و پیش از این که ناگهان به هم بخورند، به یکدیگر گره می خورند. انرژی حاصل از این فرایند برخورد، به شکل انفجارهای تابشی به نام شراره های خورشیدی یا امواج پلاسما(CME) آزاد می شود.
در سیاراتی مانند زمین که دارای میدان های مغناطیسی قوی هستند، امواج پلاسما جذب می شوند و طوفان های ژئومغناطیسی قوی ایجاد می کنند. در طول این طوفان ها، میدان مغناطیسی زمین کمی توسط امواج ذرات پرانرژی فشرده می شود که از خطوط میدان مغناطیسی نزدیک قطب ها می گذرد و مولکول های موجود در جو را به هم می زند و انرژی را به شکل نور آزاد می کند تا شفق های قطبی رنگارنگ در آسمان شب ایجاد شود.
حرکات این ذرات آبستن الکتریکی می تواند میدان های مغناطیسی را به اندازه کافی قوی القا کند که ماهواره ها را فلج کند و حتی به زمین سقوط دهد و دانشمندان اخطار داده اند که این طوفان های ژئومغناطیسی حتی می توانند اینترنت را قطع کنند.
با این وجود، عطارد بر خلاف زمین، میدان مغناطیسی خیلی قدرتمندی ندارد. این حقیقت همراه با نزدیکی آن به جهش های پلاسمایی خورشید به این مفهوم است که مدتی طولانی است که از هرگونه جو دائمی محروم شده است. اتم هایی که روی عطارد باقی می مانند دائماً در فضا پخش می شوند و دنباله ای مانند دنباله دارها را از مواد پرتاب شده در پس این سیاره می سازند.
اما باد خورشیدی که جریان ثابت ذرات آبستن و هسته های عناصری مانند هلیوم، کربن، نیتروژن، نئون و منیزیم از خورشید است و امواج کشندی ذرات ناشی از CME دائماً مقادیر کمی از اتم ها را در لایه نازک جو عطارد باردیگر پر می کنند و به آن نوسان می دهند.
پیش از این دانشمندان مطمئن نبودند که آیا میدان مغناطیسی عطارد به اندازه کافی قوی هست که بتواند طوفان های ژئومغناطیسی را ایجاد نماید. با این وجود، تحقیقات انتشار یافته در دو مقاله در مجلات Nature Communications و Science China Technological Sciences در ماه فوریه ثابت کرد که میدان مغناطیسی این سیاره در واقع به اندازه کافی قوی است.
مقاله اول نشان داد که عطارد دارای یک جریان حلقوی است که یک جریان دوناتی شکل از ذرات آبستن است که در اطراف یک خط میدانی بین قطب های این سیاره جریان دارند و مقاله دوم به این اشاره نمود که این جریان حلقه ای قادر به ایجاد طوفان های ژئومغناطیسی است.
"هوی ژانگ" یکی از نویسندگان هر دو مطالعه و استاد فیزیک فضایی در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه "آلاسکا فیربنکس" در اطلاعیه ای اظهار داشت: فرآیندها کاملاً شبیه به اینجا روی زمین هستند. تفاوت اصلی در اندازه سیاره است و عطارد میدان مغناطیسی ضعیف تری دارد و تقریباً هیچ جوی ندارد.
به قول مرکز پیشبینی هوای فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، فعالیت خورشید بسیار سریع تر از پیشبینی های رسمی گذشته افزایش پیدا کرده است. خورشید در یک چرخه ۱۱ ساله بین اوج و حضیض حرکت می کند، اما از آنجاییکه مکانیسمی که این چرخه خورشیدی را به پیش می برد به خوبی شناخته نشده است، پیشبینی طول و قدرت دقیق آن برای دانشمندان چالش برانگیز است.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب