استفاده از ویروس های باکتری خوار برای درمان عفونت ریه
اسمارت کاور: گروهی از پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیرشان، از ویروس های باکتری خوار برای درمان عفونت های پیچیده ریه استفاده کردند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از اس تی دی، بیست عفونت پیچیده و مقاوم به آنتی بیوتیک ریه توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و دانشگاه پیتسبرگ آمریکا با بهره گیری از ویروس های باکتری خوار درمان شدند. هیچ عارضه جانبی منفی بعد از استفاده از این روش وجود نداشت و بیش از نیمی از بیماران تحت درمان، نتایج بالینی مطلوبی داشتند.
احتمال آنکه بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک (Cystic Fibrosis) یا سایر اختلال های مزمن که طی آن نایژه های ریه (شبکه ای از لوله هایی که اکسیژن و سایر گازها را در سراسر اندام ها حمل می کنند) لطمه دیده یا از بین می رود، به عفونت های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (NTM) مبتلا شوند، بالاتر است. عفونت های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (NTM) بطور فزاینده ای در بین بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک یا سایر بیماریهای مزمن، شایع است.
به دلیل مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیک ها، درمان عفونت های غیر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس خصوصاً عفونت هایی که توسط "Mycobacterium abscessus" ایجاد می شوند، چالش برانگیز است. طبق گزارش مرکز کنترل و پیش گیری از بیماریهای آمریکا (CDC)، سالانه ۳۵ هزار نفر در ایالات متحده در اثر مبتلاشدن به تقریباً سه میلیون عفونت که به همه آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند، جان خودرا از دست می دهند.
ویروس هایی که به عنوان باکتریوفاژ (bacteriophages) شناخته می شوند برای مورد هدف قرار دادن و از بین بردن گونه های باکتریایی خاص توسعه یافته اند. هر جا که باکتری ها زندگی می کنند، فاژها ممکنست در تعداد بیشتری از سایر اشکال زنده یافت شوند. آنها برای نخستین بار در اوایل قرن بیستم شناسایی شدند و از آن زمان با رشد و گسترش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک، تحقیقات بیشتر و بیشتری بر روی آنها برای تعیین پتانسیل دارویی آنها انجام شده است.
در سال ۲۰۱۶، دانشمندان و پزشکان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو از یک فاژ درمانی وریدی آزمایشی برای درمان و معالجه همکارشان دکتر "تام پترسون" که بر اثر عفونت باکتریایی مقاوم به چند دارو درحال فوت بود استفاده کردند. این درمان موفقیت آمیز بود. پترسون، نخستین مورد ثبت شده در ایالات متحده بود که از فاژهای داخل وریدی برای ریشه کن کردن عفونت باکتریایی سیستمیک در بدن وی استفاده شد. معالجه چند بیمار دیگر با این روش به ایجاد مرکز کاربردی و درمانی نوآورانه فاژ (IPATH) در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو منجر گردید.
دکتر "کانستنس بنسون" (Constance Benson) استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو اظهار داشت: ما فکر می نماییم این یک موضوع و مطالعه انقلابی است که از نتایج آزمایش بیمار اصلی ما یعنی دکتر تام پترسون به دست آمد است.
در حال حاضر، کاربرد این روش محدود است و علت آن نیز تا حدی به این خاطر است که هرگونه فاژ تنها یک گونه باکتری را جستجو کرده و از بین می برد و تسلیحات فعلی فاژهای مفید شناخته شده از نظر درمانی، نسبتا کوچک است. در نتیجه، آزمایش فاژ درمانی هم اکنون محدود به درمان های تجربی است که در آن همه درمان های جایگزین دیگر یا ناموفق هستند یا شکست خورده اند.
مطالعه جدید شامل گروهی متشکل از ۲۰ بیمار مبتلا به عفونت های مایکوباکتریایی پیچیده و مقاوم به آنتی بیوتیک بود. همه بیماران شرایط زمینه ای متفاوتی داشتند. بیشتر آنها فیبروز سیستیک (CF) داشتند. فیبروز سیستیک یک بیماری ارثی و پیش رونده است که موجب لطمه شدید به ریه ها و سایر اندام ها می شود. هم اکنون، هیچ درمانی برای فیبروز سیستیک وجود ندارد. متوسط طول عمر افراد مبتلا به فیبروز سیستیک که تا بزرگسالی عمر می کنند تقریباً ۴۴ سال است.
بیماران شرکت کننده در این مطالعه برمبنای قانون "استفاده دلسوزانه" (compassionate use) سازمان غذا و داروی ایالات متحده واجد شرایط بودند. این قانون اجازه آزمایش داروها یا محصولات تحقیقاتی در وضعیت تهدیدکننده حیات فرد و زمانی که هیچ درمان جایگزین قابل مقایسه یا رضایت بخشی وجود ندارد را می دهد.
بنسون و همکارانش در این مطالعه ۲۰۰ بیمار مبتلا به بیماری علامت دار ریه را غربالگری کردند تا سویه های باکتریایی را که احتمالاً به فاژها حساس هستند شناسایی کنند. پژوهشگران در نهایت ۵۵ سویه را شناسایی نمودند سپس فاژها به ۲۰ شرکت کننده این مطالعه بصورت داخل وریدی یا توسط آئروسل سازی بوسیله نبولایزر یا با بهره گیری از هر دو روش دو بار در روز طی یک دوره متوسط شش ماهه تجویز شدند، بااینکه تعدادی از بیماران درمان های کوتاه تر یا طولانی تری برمبنای پاسخ بالینی یا میکروبیولوژیک داشتند.
نبولایزر یا ریزپاش وسیله ای برای رساندن دارو به قسمت های مختلف دستگاه تنفس بوسیله استنشاق می باشند، این درمان به خصوص در وضعیت هایی مانند برونشیت و آسم شدید بسیار مؤثر هستند و به سبب سریع بودن تأثیر دارو و جلوگیری از تأثیر دارو بر بافت های دیگر بدن بسیار مورد توجه می باشد و باتوجه به نوع داروی مصرفی موجب بهبود تهویه، افزایش عملکرد ماهیچه های تنفسی، بهبود استقامت کارهای عمومی، جلوگیری از تجمع ترشحات ریوی، بهبود سرفه، پیش گیری از آتلکتازی، کاهش چسبندگی، کمک به بازگشت خون، کاهش درد و کاهش اسپاسم می شود.
پس از آن بیماران از نظر عوارض جانبی، علایم بهبود یا کاهش حضور باکتری، ظهور مقاومت فاژی و یا خنثی سازی فاژها بوسیله سیستم ایمنی تحت نظر قرار گرفتند. نویسندگان بدون توجه به نوع عفونت باکتریایی یا انواع فاژهای مورد استفاده یا روش های درمانی استفاده شده، هیچ واکنش نامطلوبی به فاژ درمانی را در هیچ یک از بیماران گزارش نکردند. ۱۱ بیمار از ۲۰ بیمار تا حدودی بهبود علایم یا کاهش حضور باکتری را نشان دادند. پنج بیمار نتایج غیرقطعی داشتند و چهار بیمار هیچ پاسخی به درمان نشان ندادند.
بنسون اظهار داشت: باتوجه به پیچیدگی شرایط بیماران و شرایط فردی آنها، نمی توان نتیجه گسترده ای گرفت اما می توان گفت درمان فاژی عفونت های مایکوباکتریایی امیدوارکننده است و باید بیشتر بررسی شود.
یافته های این مطالعه در مجله "Clinical Infectious Diseases" انتشار یافته است.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب