عملکرد پهپاد رادارگریز چین چگونه است؟
به گزارش اسمارت کاور، در آسمان جنوب غربی چین، تعدادی از پژوهشگران درحال آزمایش طرح بال جدیدی هستند که به قول آنها می تواند به هواپیماهای بدون سرنشین کمک نماید تا بهتر از چنگ رادار فرار کنند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از سوت چاینامورنینگ پست، به قول محققان این پهپاد که دم ندارد، به نظر می آید نسخه کوچک شده بمب افکن B۲ Spirit نیروی هوایی ایالات متحده باشد و می تواند بدون استفاده از بالابر، شَهپَر یا برآافزا(قطعات متحرک لولایی معروف به دم بالابر که به کنترل پرواز کمک می کند) پرواز کند.
دانشمندان در این مقاله گفتند که طی یک پرواز آزمایشی، هواپیمای بدون سرنشین بالا رفت، چرخید و با مهار هوای فشرده داخل موتور جت و در حالیکه دم بالابرهای هواپیما در جای خود قفل شده بودند، به صورت کامل با بی تعادلی ناشی از تلاطم سازگار شد.
به قول محققان جریان هوای پرسرعت که توسط دستگاهی به نام محرک/فعال کننده، جمع آوری و توزیع می شد، یک لایه هوای قدرتمند اما با دقت کالیبره شده در اطراف بال های هواپیمای بدون سرنشین تشکیل داد که این امر به هواپیما اجازه می داد به همان اندازه هواپیماهایی که از قطعات مکانیکی استفاده می نمایند، دور بزند یا به سمت پایین حرکت نماید.
«ژانگ لیو» که تیم تحقیقاتی را رهبری می کرد و در توسعه جنگنده رادارگریز J-۲۰ چین و سلاح های مافوق صوت شرکت داشت، اظهار داشت: شکل این هواگرد رادارگریز به دقت برای آیرودینامیک و رصد کم طراحی شده است.
به قول محققان، سکان های مکانیکی می توانند سطح هواپیمای طراحی شده را مختل کنند و به صورت قابل توجهی مقدار ناحیه انعکاس دهنده رادار را بالا برند و در نتیجه سطح مقطع راداری را بالا برند. قطعات مکانیکی هم با ایجاد شکاف، لبه های تیز و برجستگی سبب قطعه بندی بال می شوند. به قول آنها، این عناصر ناهموار روی سطح بال سبب ایجاد یک محیط کششی و انعکاس راداری اضافی می شود.
سُکّان(rudder) ابزاری است که در شناورها و هواگردها برای تغییر جهت حرکت بکار می رود. سکان عمدتا از یک تیغه و میله و لولا تشکیل شده و به پاشنه شناور متصل است و در زیر آب قرار دارد. سکان به بدنه ناو یا هواپیما لولا شده است و با حرکت دادن دسته یا اهرمی به چپ و راست می چرخد. این صفحه جریان شاره را در اطراف بدنه ناو یا هواپیما تغییر می دهد و بدین وسیله جهت حرکت آنرا عوض می کند.
هدایت یک هواگرد با استفاده از هوای موتور جت فشرده خود ایده جدیدی نیست. در دهه ۱۹۷۰، ارتش ایالات متحده یک پروژه تحقیقاتی را برای افزایش قابلیت جابجایی بمب افکن های کم سرعت با معرفی هوای با گردش سریع به بال ها شروع کرد.
DEMON، یک هواپیمای آزمایشی که توسط شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بریتانیایی بی ای ئی سیستمز(BAE Systems) ساخته شده است، همینطور مانورهای «جاتو» را در سال ۲۰۱۰ انجام داد. جاتو نوعی برخاست با کمک به منظور کمک به هواگردهایی با بار بیش از حد برای برخاستن به واسطه فراهم کردن رانش بیشتر با استفاده راکت های کوچک است.
به قول تیم ژانگ، اما هیچ هواگردی که قادر به اجرای همزمان دور زدن و حرکت کردن باشد، وجود نداشته است. تغییر مسیر هواپیما می تواند به قدرت زیادی نیاز داشته باشد، بخصوص در هنگام صعود، اما کشیدن هوای بیش از اندازه تازه از موتور می تواند منجر به از دست دادن سریع نیروی رانش شود. برای حل این معضل، تیم ژانگ هوای اضافی را از توربین کمپرسور موتور منحرف کرد، طراحی بی سابقه ای که به جداسازی کامل جمع آوری گاز و تولید نیروی رانش منجر گردید.
محققان چینی بدون افشای جزئیات گفتند که راهی برای خنک کردن موثر حجم زیادی از جریان جت هوای گرم پیدا کرده اند. بر طبق این مقاله، یک محرک قرار داده شده در زیر بال که جریان های هوایی را که از جهات مختلف به بیرون پرتاب می شود را کنترل می کند، گشتاور کافی برای هدایت کشتی بوجود می آورد.
در خلال یک پرواز آزمایشی، محققان گفتند پهپاد آنها قادر به انجام مانورهای نرم و سریع، با زمان پاسخ کمتر از ۰.۰۲ ثانیه از دستور تا عمل بود که این امر نشان دهنده پتانسیل تکنولوژی جدید برای جایگزینی اجزای مکانیکی در پرواز است. به قول محققان، این پاسخ سریع با استفاده از سنسورهای پیشرفته و دیگر فناوری های توسعه یافته داخلی امکانپذیر شد.
چین همینطور درحال توسعه یک بمب افکن رادارگریز دوربرد و فن آوری های جدید برای بهبود عملکرد پروازی چنین هواگردهایی است، تیم ژانگ اظهار داشت که تکنولوژی جدید آنها می تواند کاربردهایی در هواپیماهای جت موجود یا آینده پیدا کند و به لطف طراحی ساده عملکرد پرواز را با هزینه نسبتاً پایین افزایش دهد.
در حالیکه محققان جزئیات فنی کمی در مورد ساختار محرک خود در این مقاله عرضه کردند، آنها گفتند که در طراحی آنها اغلب اجزای پیچیده مانند یک کمپرسور اضافی، یک ژنراتور الکتریکی و مخازن ذخیره گاز فشار بالا و تاق ضربی را حذف کرده اند.
یافته های این مطالعه در مجله «Acta Aeronautica et Astronautica Sinica» منتشر گردید.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب