آیا می توانیم در خواب با هم حرف بزنیم؟
به گزارش اسمارت کاور، در پژوهش های جدید این ادعا مطرح شده که امکان برقراری ارتباط میان مغز انسان ها در هنگام خواب وجود دارد.
غزال زیاری: در دنیای مدرن امروز، فناوری یادگیری ماشین می تواند که تا حدی رؤیاهای ما را تجسم کند؛ اما اگر بخواهیم پا را فراتر بگذاریم و واقعا رؤیاها و خواب هایمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم چه می شود؟
در حال حاضر، باآنکه می توانیم با تفسیر سیگنال های مغزی، به صورت تقریبی صحنه های خیالی یا افکار کلی را درک نماییم، اما هنوز راهی برای انتقال مستقیم این اطلاعات به مغز فرد دیگری وجود ندارد. شاید این مساله فقط برای برخی از افراد خوشایند باشد؛ چون که خیلی ها با ایده ورود مستقیم داده ها به مغزشان در هنگام خواب احساس راحتی نمی کنند.
چطور میتوان در هنگام خواب ارتباط برقرار کرد؟
تنها گزینه فعلی ما استفاده از حواس است. مثلا کلماتی که وقتی فردی خواب است، در گوش او زمزمه می شوند می توانند راهی برای انتقال اطلاعات بین دو فردی که در خواب هستند، باشند؛ اما در این میان یک مشکل وجود دارد: چطور فردی که خواب است می تواند صحبت کند یا به چیزی گوش بدهد؟ پاسخ آن سخت تر از چیزی است که تصور می نماییم.
افرادی که در خواب صحبت می کنند (somniloquists)، معمولا به علت استرس گرفتار این حالت می شوند و صداهای مبهم و نامفهومی که تولید می کنند، تحت کنترل آگاهانه نیست. از طرفی شنیدن صداها در هنگام خواب هم برای ما کار آسانی نیست؛ چون که معمولا سبب برهم خوردن خواب و ایجاد استرس در خوابمان می شود.
اما یک نوع خواب استثنا هم وجود دارد: رویای شفاف یا آگاهانه (Lucid Dreaming). در این حالت نادر، فردی که خواب است، متوجه است که خواب می بیند و البته همچنان در خواب باقی می ماند. با کمی تمرین و استفاده از مهارتهای مختلف، هر فردی می تواند این وضعیت را تجربه کند. شاید در همین حالت است که دو فردی که در خواب هستند، بتوانند واقعا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
حالا شرکتی به نام REMSpace نه تنها ادعا می کند که این امر امکان دارد، بلکه اعلام نموده که موفق به انجام آن شده است.
در آزمایش انجام شده توسط تیمی از این شرکت، یکی از اشخاصی که در خواب بود، با بهره گیری از محرک های بیرونی وارد حالت رویای شفاف شد. سپس اعضای تیم تحقیقاتی از راه هدفون کلمه ای را به او منتقل کردند. فردی که در خواب بود، آن کلمه را در هنگام خواب تکرار کرد و پاسخ او روی کامپیوتر ذخیره شد.
هشت دقیقه بعد همان پیام برای فرد دومی که در خواب بود، پخش گردید و وی در هنگام بیداری توانست کلمه را تأیید کند. البته این کار هنوز استفاده عملی چندانی ندارد، اما علی‌ای‌حال نوعی ارتباط در خواب شمرده می شود.
همگام سازی مغزها؛ نوعی دیگر از ارتباط مشترک
از سوی دیگر، نوع دیگری از اشتراک فکری وجود دارد که می تواند مفیدتر باشد. تحقیقات حکایت از آن دارد که اشخاصی که با هم کار می کنند، موج های مغزی شان با یکدیگر همگام می شود. این پدیده شبیه حالتی است که نوازندگان هنگام هماهنگی کامل تجربه می کنند؛ یا وقتی اعضای یک گروه اجتماعی، احساس پیوند عمیقی با یکدیگر دارند.
این پدیده که به آن همگام سازی عصبی بین مغزی (Inter-brain Neural Synchronisation) گفته می شود، با بهره گیری از هایپراسکن های دقیق و دستگاه های EEG الکتروانسفالوگرافی شناسایی شده است. این امواج شامل امواج تتا (که در زمان آرامش عمیق ارسال می شوند)، امواج آلفا (که در زمان آرامش معمولی ارسال می شوند) و در نهایت امواج بتا (هنگام فعالیت و هوشیاری) هستند.
وقتی این امواج (به ویژه امواج بتا) بین دو یا چند نفر همگام شوند، آن ها:
بهتر با هم همکاری می کنند. همدلی بیشتری نشان می دهند. و حتی حساسیت کمتری به درد دارند.
در مجموع، تیم هایی که در سطح عصبی هماهنگ تری هستند، عملکرد بسیار بهتری خواهند داشت.
بهترین بخش ماجرا
خبر خوب اینست که برای ایجاد چنین همگام سازی ای احتیاجی به هوش مصنوعی یا دستگاه های پیچیده مغزی نیست.
برای همگام سازی مغزها کافی است تجربیات مشترکی با دیگران داشته باشید؛ تجربیاتی همچون گوش دادن به موسیقی، رقص یا اجرای گروهی، حل مسایل به شکل تیمی و یا حتی صرفا گفتگو با یکدیگر.
به بیان ساده، ما این نوع اشتراک ذهنی را به صورت طبیعی و مجانی دریافت می نماییم و می توانیم تا از فواید آن بهره مند شویم.
منبع: sciencefocus
منبع: اسمارت كاور
مطلب اسمارت کاور را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب