دانشمندان در یك قدمی توسعه اندام برای عمل پیوند عضو انسان
پژوهشگران ˮدانشگاه ویرجینیاˮ در مطالعه اخیرشان از رشد جنین موش حاصل از سلول های بنیادی دارای ضربان قلب و سیستم عصبی در آزمایشگاه آگاهی داده اند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، محققان آمریکایی با کمک سلول های بنیادی موفق به رشد جنین موشی که دارای ضربان قلب و سیستم عصبی است، شده اند که این یک موفقیت بزرگ به حساب می آید چون که شاید در آینده محققان موفق به رشد اندام برای انجام عمل پیوند عضو انسان هم شوند.
جنین موش حاصل از سلول های بنیادی رشد یافته در آزمایشگاه قلب تپنده ای دارد و در حالیکه در آزمایشگاه دانشگاه ویرجینیا رشد کرده، آغاز به رشد عضلات، روده و سیستم عصبی کرده است.
دانشمندان دانشگاه "ویرجینیا" با بافتن انواع مختلف سلول ها به یکدیگر، سبب ایجاد نخستین مدل آزمایشگاهی از جنین پستانداران با تعداد زیادی بافت ساخته شده از سلول های بنیادی شدند.
به قول محققان، این نخستین مدل کامل شده با نوتوکورد است. در مبحث اندام زایی، نوتوکورد(Notochord) جسمی میله ای شکل است که با موادی مشابه با غضروف ساخته شده. اگر یک گونه در هر مرحله از چرخه زندگی خود دارای نوتوکورد باشد، برپایه تعریف به آن طنابدار می گویند.
محققان امیدوارند این کار به آنها در درک ساختار بدن پستانداران، مبارزه با بیماری ها، ایجاد داروهای جدید و رشد بافت ها و اندام ها برای پیوند عضو انسان کمک نماید.
دکتر "کریستین ثیس"(Christine Thisse) از دانشکده زیست شناسی دانشگاه ویرجینیا در اطلاعیه ای اظهار داشت: ما راهی پیدا کردیم که طی آن به سلول های بنیادی برای شروع رشد جنین دستور می دهیم. در پاسخ به این دستورالعمل کنترل شده، ساختارها در فرآیندی تبدیل به موجوداتی شبیه جنین می شوند و مراحل جنینی را یک به یک طی می کنند. آنچه شگفت آور است این است که ما می توانیم انواع بافت هایی را که در بدن یک جنین موش واقعی وجود دارد را ایجاد نماییم.
استفاده از سلول های بنیادی دنیای جدیدی از علوم را به روی دانشمندان گشوده است و به متخصصان اجازه می دهد تا از این سلول ها برای ایجاد سلول های دیگر با عملکردهای مختلف استفاده کنند.
این فرآیند شامل تبدیل آنها به قلب، استخوان، مغز و عصب برای موش و انسان است. ثیس و همسرش که هر دو در دانشگاه ویرجینیا مشغول به کارند روشی را یافته اند که به آنها امکان ایجاد سلول ها در اطراف نوتوکورد به همان روشی که آنها خواهان آن هستند را می دهد.
در مدل آنها نوتوکورد وجود دارد و در همان حین که دستگاه گوارش درحال شکل گیری است، ضربان قلب و سیستم عصبی شروع به ایجاد یک لوله عصبی می کنند. آنها اعتقاد دارند که این مدل موش آزمایشگاهی نشان دهنده آن است که آنها قادرند سلول ها را وادار به اجرای برنامه های پیچیده در مراحل مختلف کنند.
داشتن انواع متنوعی از بافت ها به ما این امید را می دهد که جامعه علمی خواهد توانست اندام هایی با رگ، سیستم عصبی و برهمکنش مناسب با سایر بافت ها ایجاد نماید. گفتنی است جنین موش ما هیچگاه به موش کامل تبدیل نخواهد شد، چونکه قسمت هایی از مغز رشد نمی کند و رشد در زمانی متناظر با دوره میانی حاملگی جنین موش متوقف می شود. جنین هایی که ما درحال تولید آنها هستیم فاقد دامنه قدامی مغز هستند. با این وجود با تکنیک هایی که ما توسعه داده ایم، باید در بعضی موارد بتوانیم سیگنال های مولکولی کنترل کننده تشکیل جنین را دستکاری نماییم و این باید به تولید موجوداتی مانند جنین که شامل همه بافت ها و اندام ها همچون مغز قدامی است، منجر شود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب