کشف کفش غول آسا، باستان شناسان را شگفت زده کرد
اسمارت کاور: کشف یک کفش غول پیکر در قلعه ای رومی، فرضیه های جالبی را در مورد ساکنان آن مطرح کرده است. اما راز این کفش های بزرگ و صاحبان احتمالی آنها چیست؟
به گزارش اسمارت کاور به نقل از خبر آنلاین، به نقل از گجت نیوز، باستان شناسان در قلعه رومی مگنا در نزدیکی دیوار هادریان، یک کفش غول پیکر باستانی کشف کرده اند که سوالات زیادی را در مورد صاحبان احتمالی آن بوجود آورده است. این یافته عجیب، دیدگاه های جدیدی را در رابطه با زندگی سربازان و غیرنظامیان در این منطقه دورافتاده از امپراتوری روم ارائه می کند و متخصصان را با یک معمای جالب روبه رو کرده است.
کشف این کفش ها به خودی خود یک معجزه نیست. شرایط محیطی مرطوب و کم اکسیژن در این منطقه از شمال انگلستان، سبب شده است چرم و سایر مواد آلی بشکلی فوق العاده سالم باقی بمانند.
سال ها کاوش در منطقه ویندولاندا و الان در قلعه مگنا، مجموعه عظیمی از کفش های رومی را در اختیار محققان قرار داده است. این اشیاء باستانی پیدا شده، سوابق ارزشمندی از نوع پوشش سربازان و مردم عادی آن دوران عرضه می دهند.
آن چه کفش های کشف شده در قلعه مگنا را متمایز می کند، اندازه بسیار بزرگ آن هاست. در حالیکه در جستجوهای قبلی هم کفش های بزرگ پیدا شده بود، اما آنها تنها بخش کوچکی از کل یافته ها را تشکیل می دادند. در ویندولاندا، میانگین طول کفش ها بین ۲۴ تا ۲۶ سانتی متر بود که معادل سایز پای ۴۰ تا ۴۱ امروزی است.
اما در مگنا، کفش های بزرگ سهم بسیار بیشتری دارند. بزرگ ترین کفش کشف شده، طولی برابر با ۳۲.۵ سانتی متر دارد که حدودا معادل سایز پای ۴۷ تا ۴۹ امروزی است. این کفش غول پیکر سوالی واضح و فوری را مطرح می کند: چرا ساکنان قلعه مگنا به چنین کفش های بزرگی نیاز داشتند؟
راز کفش های بزرگ رومیان چیست؟ پاسخ های احتمالی به این سؤال، خود سوالات بیشتری را به وجود می آورد و سبب تشکیل بحث های علمی جذابی شده است. اما فریم، دیرینه شناس ارشد حفاری های مگنا اعتقاد دارد این مورد احیانا به خصوصیت های فیزیکی ساکنان مرتبط می باشد. او می گوید شاید این افراد پاهای بزرگ تری داشته اند و قدبلندتر بوده اند، اما هنوز اطلاعات قطعی در دست نیست.
ایده بزرگ تر بودن پاها و جثه افراد منطقی به نظر می آید. این فرضیه نشان داده است که بعضی از اعضای جامعه نظامی مگنا واقعاً قدبلند بوده اند. با این وجود چون گورستان های رومی در این منطقه کمتر حفاری شده اند، اطلاعات کمی در رابطه با قد و مشخصات فیزیکی مردم آن زمان داریم.
البته فرضیه های دیگری هم وجود دارد. برای نمونه، امکان دارد این کفش ها نوعی چکمه زمستانی یا کفش برف روبی بوده اند. طراحی بزرگ آنها اجازه می داد تا چندین لایه جوراب یا پوشش اضافی برای گرم نگه داشتن پاها استفاده گردد.
برخلاف تیترهای هیجان انگیز رسانه ها، باستان شناسان سردرگم یا درمانده نشده اند. این یافته ها بخشی از فرآیند طبیعی پژوهش های دیرینه شناسی است. چالش اصلی کمبود تخصص نیست بلکه ماهیت خود شواهد است. بخش بزرگی از گذشته دور برای همیشه از بین رفته و آن چه ما پیدا می نماییم تنها قطعات کوچکی از یک تصویر بزرگ تر است.
متخصصان درحال بررسی دقیق فرضیه های مختلف هستند تا به محتمل ترین تفسیر دست یابند. این فرایند مانند کنار هم چیدن یک پازل هزار تکه است که خیلی از قطعات مهم آن گم شده اند.
گاهی شواهد کافی برای درک تصویر بزرگ وجود دارد، اما گاهی هم شکاف هایی باقی می ماند که باید با عرضه سناریوهای مختلف پر شوند تا وقتی که مدارک بیشتری به دست آید. کشف کفش غول پیکر در قلعه مگنا هم یکی از همین موارد است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب